Bangkok en zo

Nadat we uitgefeest waren op de eilanden namen we de nachtbus naar Bangkok, we zouden hier om 5 uur in de morgen aankomen (gaap). Veels te vroeg, maar het was niet anders. Ik was allang al blij dat de bus ongeveer een uur vertraagd was, dan kom je ook een uur later aan. Beter. Alleen had onze chauffeur er zin in en hoe hij het deed weet ik niet, maar om 2 uur in de nacht werden we de bus uit geveegd. We werden ergens langs een grote weg gedropt, ergens in Bangkok. Daar sta je dan, net wakker en midden in de nacht in de grote stad. We moesten dus maar een plek zien te vinden om een paar uur door te brengen.

Het plan was om s’ ochtends met de bus in Bangkok aan te komen en s’ avonds met de trein weer te vertrekken, dus besloten we naar het station te gaan. We vonden nog iemand uit onze bus die ook naar het station ging en deelde een taxi. Bij het station lagen er allemaal mensen voor het hek op de grond te slapen, de stationshal zelf was afgesloten met een hek dus zochten we ook maar een plekje om de tijd door te brengen. Hier zaten we wat te chillen tot het hek een paar uur later open ging en we in de stationshal op wat bankjes konden slapen. Lekker sliep het niet omdat we om de zoveel tijd werden gewekt door een bewaken, maar je bent moe en je wilt wat.

Toen het eindelijk 7 uur was namen we afscheid van Antonio (de busgenoot), lieten we onze tassen achter bij het bagagedepot en namen we de metro de stad in naar de Nederlandse ambassade. In de ambassadewijk was het even zoeken, we hadden namelijk drie kaarten met daarop de ambassade op drie verschillende plekken aangegeven. Uiteindelijk liepen we in de straat waar het ongeveer zou moeten zijn, toen ik een bewaker spotten met een rood-wit-blauw op zijn arm. Opzich wonderlijk dat het me opviel wand de Thaise vlag is rood-wit-blauw-wit-rood, de zelfde kleuren. Hoe dan ook, me oog viel er op en toen ik verder keek zag ik ook nog wat leeuwen op de muur, het was dus inderdaad de Nederlandse ambassade. We werden doorverwezen naar een achteringang en moesten nog even wachten tot ze open gingen, tijdens het wachten kreeg ik van een bewaker alvast een aanvraag formulier, dus toen ik eenmaal aan de beurd was, was me aanvraag zo gedaan.

Het was leuk om weer in een stukje Nederland te zijn, op een plek waar je alles in je eigen taal kan lezen en ook in het Nederlands geholpen word. En eindelijk, na de teleurstelling van de vorige keer, is me nieuwe paspoort aangevraagd. Na Nederland gingen we door naar Mongolië (de ambassade dan) om hier nog een visum op te halen, ook nu moesten we weer zoeken en rondvragen, maar uiteindelijk vonden we hem en was ook dit geregeld. We lieten onze paspoorten hier weer achter en zochten een stadspark op om wat slaap in te halen.

Het was al donker toen we het park verlieten en richting het station liepen. Onderweg stopen we bij een straat tent waar we wat aten. Daarna was het nog een stukje naar het station waar we de tassen weer ophaalde en de trein in gingen. We hadden een slaaptrein met bedden, een relaxte manier van reizen. Je kan gewoon liggend slapen en als je wakker word ben je op je bestemming.

Vanwege werkzaamheden aan het spoor moesten we het laatste stuk met de bus, een ritje dat we samen met twee Nederlandse meiden maakte die we op Koh Phenang hadden ontmoet. Vlak voordat we in Chiang Mai aankwamen begon het keihard te hozen, en dat deed het nog steeds toen we op het busstation aankwamen. We moesten uit de bus vandaan zo’n drie meter door de regen en het ging zo hard tekeer dat dit genoeg was om je te doorweken. Op het busstation wachten we dus maar even tot het wat rustiger werd voordat we een taxi namen naar het hostel van de meiden. Het hostel zag er goed uit en was niet duur, dus bleven wij ook maar.

Na een rondje te hebben gelopen door de stad kwamen we er achter dat we buiten het centrum zaten en besloten we een hosten te checken die ons was aangeraden. Dit hostel bleek super relaxt te zijn en in het centrum te liggen, we boeken dus meteen een kamer voor de volgende dag. De rest van die dag deden we weinig, en ook de volgende dag was op het verhuizen van het enen naar het anderen hostel na een rustig dagje. Ook wel eens lekker na al dat gefeest.

De dag daarop werden we echter weer door de wekker gewekt, we gingen vandaag een toer doen. We hadden zo een mooie doe-van-alles-net-niks toer geboekt en zouden dus de hele dag op pad zijn.

In de bak van een pick-up waren twee bankjes gelast en hiermee werden we rond gereden, als eerst richting een orchideeën en vlinder farm. Maar voordat we daar kwamen stopen we langs de kant van de weg, ze waren nog iemand vergeten op te halen en die werd nu naar ons toe gebracht (handig). De farm zelf stelde natuurlijk niks voor, maar je moei roeien met de riemen die je heb. En deze tuin was heel rijk aan chinezen toeristen, en die zorgen altijd wel voor gratis vermaak. Fabian en ik waren in de orchideeën tuin dus Chinese toeristen aan het bestuderen, we hadden in ieder geval lol. Verder testen Fabian zijn nieuwe camera die hij in Bangkok had gekocht, mooi ding!

Na de Chinese-toeristen tuin gingen we olifant rijden. Ergens in de jungle werden we uit de pick-up geladen en via een platform op een olifant geplaatst. De olifanten hadden bankjes op hun rug gesnoerd dus je zat goed, wel een beetje hobbelig maar dat wende wel. Fabian en ik zaten samen op een olifant en uiteraard hadden wij de koppige. Toen we het stroompje door staken bleef die van ons staan om te drinken en als er ruimte naast de andere olifanten was probeerde die van ons er meteen tussendoor te rennen. Dit was weer eens iets anders, en iets leuks wat we deden.

Bij de volgende stop kregen we voedsel waarna we de jungle in trokken, hiervoor moest je stevige schoenen aan. Maar inmiddels hebben we genoeg toeren gedaan om te weten dat deze wandeling waarschijnlijk dagelijks door minimaal 50 toeristen gedaan word en dat je dus ook op je slippers kan lopen. Ons vermoedden klopte en ik had totaal geen moeite met dit pad op me slippers. Na ongeveer 40 minuten kwamen we bij de waterval. Niet de mooiste die we hebben gezien, maar evengoed een gave locatie om een duik te nemen (of alleen met je voeten in het water te gaan, koud). We hingen hier een tijdje rond voordat we weer terug liepen over het ‘jungle pad’ en met de pick-up naar het raften werden gebracht.

Het raften was wel leuk, er zaten drie ruige stukken in de rivier waar we met de boot alle kanten op werden geslingerd en de boot vol liep met water. Uiteindelijk brachten we het er goed van af en sloegen we niet om. Het laatste stuk op de rivier was het spectaculairst (dat was sarcastische), we stapten namelijk over op bamboe rafts. Eigenlijk gewoon een smal en lang vlot van bamboe waarmee we de laatste 100 meter de rivier af dobberde. Gewoon zitten en dom kijken. Hebben we dus ook weer gedaan.

Dit was ook meteen het laatste van de toer en tegen 5 uur stonden we weer bij het hostel. Hier hingen we wat rond voordat we gingen eten. Na het eten gingen we voor een Thai massage wat er eigenlijk op neer komt dat je in een uur tijd volledig uit elkaar word getrokken, alle botten in me lichaam werden gekraakt. Ze begonnen met me voeten, toen me benen, daarna me armen gevolgd door me rug, die was gemeen! Zonder waarschuwing werd me rug volledig kromgetrokken, ik voelde me wervels kraken. Tot slot werd me hoofd nog gemasseerd en kregen we nog een kop ijs thee (letterlijk thee met ijs er in). Tijdens de massage was het niet altijd even lekker, maar erna voelde ik me herboren en waren we allebei zo mak als een lammetje.

De volgende dag huurde we een scooter, dit ging nog wat moeilijker dan gedacht omdat we geen paspoorten hadden om als onderpand te geven. Maar uiteindelijk kregen we ze mee en reden we naar de tijger kingdom. Hier kochten we een ticket en nog geen 2 minuten later was ik met een tijger aan het knuffelen. Bizar, maar wel leuk. We gingen drie tijgers af en konden ze allemaal aaien. Net een poes, maar dan een maatje groter. Toen onze tijd om was konden we nog langs de andere tijgers lopen, deze zaten alleen wel achter een hek.

Na de tijger kingdom reden we naar een schietbaan om wat te knallen, allen vonden we €45 een beetje overdreven, dus reden we verder naar een slangen gebeuren waar we verschillende soorten slangen bekeken en ook de cavia’s en konijnen die als slangenvoer werden gefokt. Elk half uur werd er een slangenshow gegeven en aan de routine was duidelijk te zien dat die elk half uur hetzelfde was, maar desondanks wel indrukwekkend om te zien hoe ze met die cobra’s om gaan.

Na de show reden we weer terug in de richting van Chiang Mai, maar voordat we in het centrum waren sloegen we af richting een tempel. Dit zou de mooiste tempel in Thailand zijn, dus wij dachten: als we de mooiste hebben gezien, dan kunnen we de rest over slaan. Dit is dus onze eerste, en waarschijnlijk ook de laatste tempel die we in Thailand bezoeken.

Om bij de tempel te komen moesten we eerst zo’n 10 kilometer over een bergweggetje scheuren. Een mooi tochtje terwijl het hier in de bergen toch wel wat fris was. Bij de tempel was nog een soort dorpje met daar een jade fabriek, we besloten hier eerst te gaan kijken. Waarschijnlijk zagen ze een koper in ons want eenmaal binnen in de winkel kregen we meteen een video te zien over hoe jade werd bewerkt, tijdens het kijken kregen we een gratis kopje koffie (daar zeggen we geen nee tegen) en daarna kregen we de fabriek te zien en werden we vervolgens langs alle vitrines met sieraden geleid. En we wouden alleen maar kijken. We bedankte dus vriendelijk en vertrokken richting te tempel.

De tempel was inderdaad een mooi geval met veel goud en boeddha’s, we liepen nog drie rondjes om een toren met een bloem en twee kaarsjes, ik weet niet waarom maar iedereen deed het en je word er vast niet slechter van. Na drie rondjes staken we de kaarsen aan en lieten deze brandend achter. Na nog wat rond te hebben gekeken stapte we weer op de brommert om over het bergweggetje terug te scheuren. We aten wat langs de weg en het was donker tegen de tijd dat we weer in het hostel waren. Dit soort dagen zijn de mooiste dagen, met de vrijheid van een scooter gaan en doen wat je zelf wilt.

We hebben nog anderhalve maand te gaan voordat we weer terug gaan naar Nederland, maar gek genoeg is dit voor ons gevoel al bijna. We moeten het laatste stuk van de reis bijna haasten om alles nog te kunnen doen wat we willen doen, Cambodja doen we waarschijnlijk maar drie dagen aan om zo meer tijd te creëren voor Vietnam, waar we dan ongeveer anderhalve week hebben. Vervolgens pakken we China nog even mee in 10 dagen voordat we op de 6 daagse trien naar Moskou stappen. Dan hebben we nog 2 dagen Moskou voordat we naar huis vliegen. Ja, we gaan alweer bijna naar huis :/

Weer eens bedankt voor jullie interesse en tot de volgende keer maar weer.