laatste uurtjes New Zealand
Door: Robert
Blijf op de hoogte en volg Robert
12 September 2013 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Na van Queenstown te hebben genoten reisden we door richting Milford Sound. Om hier te komen moesten we bijna een complete dag omreizen, maar dit zou het zeker waard zijn. Omdat we nog ruim in de dagen zaten besloten we rustig aan te doen, we hadden ook de tip gekregen vroeg in Milford Sound aan te komen, om 1 uur arriveren de busreizen en dan zit je dus in de drukte. Het leek ons het beste om het stuk in 2 dagen te rijden, eerst tot Te Anau, en de volgende dag door naar Milford. Om de dag vol te maken stopte we bij iedere geocache die op de route naar Te Anau lag.
De volgende morgen vertrokken we weer vroeg naar Milford Sound, onderweg pakte we nog wat cache mee. De natuur onderweg was schitteren en zou alleen nog maar mooier worden. Het weer werkte ook weer mee, het kan behoorlijk spoken in Milford, maar wij hebben alleen maar zon gezien. Top!
In Milford sound gingen we meteen aan boord van de eerder gereserveerde cruise, een sound houd in dat het een soort natuurlijke haven is. De cruise voer ons in anderhalf uur door de sound (eigenlijk is Milford sound geen sound maar een fjord (een door een gletsjer gevormde vallei)). De natuur hier is echt schitterend, met geen pen te beschrijven. Weer terug in Milford aten we nog wat, logde we nog een cache en vamos, terug naar Queenstown. De volgende dag kwamen we in mount cook aan. Dit dorpje ligt aan de voet van de mount cook (een berg) en was de moeite van het bekijken waard omdat er twee gletsjers in de buurt lagen. de dag dat we aankwamen liepen we meteen naar de eerste gletsjer, een lelijk ding die aan de bovenkant helemaal grijs was van alle stenen die er op waren gevallen. De gletsjer eindigde in een groot meer waar grote ijsschotsen in dobberden, dat was dan wel weer gaaf.
Bij de uitkijk op de gletsjer raakte ik aan de praat met een dametje die in 1975 ook bij de gletsjer was geweest. Verdrietig vertelde ze dat de gletsjer in die tijd bijna twee keer zo lang was en nog helemaal wit. Tijden veranderen landschappen.
De volgende morgen hikten we naar de andere gletsjer, een tochtje van een paar uur. Deze gletsjer komt net als de andere in een groot meer uit dat vol ijsschotsen ligt. Helaas was ook deze gletsjer bedolven onder de stenen, maar het was een mooie wandeling.
In de middag vertrokken we naar Christchurch, hier kwamen we de volgende dag aan. Die middag liepen we wat door deze stad die nog steeds bezig was over de aardbeving van februari 2011 heen te komen. Ik vond het net een bewoonde spookstad. In het centrum stond om bijna elk gebouw een hek. De meeste met platen voor de ramen en hier en daar een kapotte gevelplaat. Andere vol scheuren en gestut. Een aantal kerken half ingestort en de rest van de gebouwen in de stijgers en vol bedrijfzaamheid. We zagen een oude gevel die op een stapel containers hing terwijl er achter een nieuw gebouw uit de grond werd getrokken. Tussen de puinhopen werd een nieuwe stad uit de grond getrokken. Heel apart om hier als ramptoerist rond te lopen.
Later in de middag doken we nog een museum in waar we wat ronddwaalde tot ze sloten. Het was bijna etenstijd dus besloten we een mooi plekje te zoeken voor de nacht. Hier heb ik pannenkoeken gebakken (voor de 3e keer in New Zealand). Na het eten gingen we nog naar de bios, dit keer omdat er een goeie film draaide. Deze bioscoop was van hetzelfde slag als dat we ze in Nederland hebben. Maar dat makte het niet minder leuk.
De volgende morgen werden we weer door een wekker gewekt (en jullie maar denken dat we elke dag uitslapen!), nog even de laatste spullen in de tas proppen en op naar de verhuur om de camper weer in te leveren. We waren zo lekker zelfstandig met de camper, en het was heerlijk om je tas eens uitgepakt te laten, maar daar kwam nu helaas een einde aan. Vanaf de verhuur werden we naar het vliegveld gebracht. Hiervandaan vertrokken we naar Sidney waar we overstapten naar Bali Indonesie. Het 3e continent.
Sorry dat dit verslag een beetje afgezaagd was, ik kan zeggen dat ik weinig heb meegemaakt en dat ik daarom wat korter af ben. Maar dat is natuurlijk niet zo. Ik maak zat mee, misschien was het de sleur van New Zealand. Azië gaat weer anders worden dan Oceanië of Zuid-Amerika, maar wel weer een avontuur. Jullie lezen het de volgende keer.
De groeten!
De volgende morgen vertrokken we weer vroeg naar Milford Sound, onderweg pakte we nog wat cache mee. De natuur onderweg was schitteren en zou alleen nog maar mooier worden. Het weer werkte ook weer mee, het kan behoorlijk spoken in Milford, maar wij hebben alleen maar zon gezien. Top!
In Milford sound gingen we meteen aan boord van de eerder gereserveerde cruise, een sound houd in dat het een soort natuurlijke haven is. De cruise voer ons in anderhalf uur door de sound (eigenlijk is Milford sound geen sound maar een fjord (een door een gletsjer gevormde vallei)). De natuur hier is echt schitterend, met geen pen te beschrijven. Weer terug in Milford aten we nog wat, logde we nog een cache en vamos, terug naar Queenstown. De volgende dag kwamen we in mount cook aan. Dit dorpje ligt aan de voet van de mount cook (een berg) en was de moeite van het bekijken waard omdat er twee gletsjers in de buurt lagen. de dag dat we aankwamen liepen we meteen naar de eerste gletsjer, een lelijk ding die aan de bovenkant helemaal grijs was van alle stenen die er op waren gevallen. De gletsjer eindigde in een groot meer waar grote ijsschotsen in dobberden, dat was dan wel weer gaaf.
Bij de uitkijk op de gletsjer raakte ik aan de praat met een dametje die in 1975 ook bij de gletsjer was geweest. Verdrietig vertelde ze dat de gletsjer in die tijd bijna twee keer zo lang was en nog helemaal wit. Tijden veranderen landschappen.
De volgende morgen hikten we naar de andere gletsjer, een tochtje van een paar uur. Deze gletsjer komt net als de andere in een groot meer uit dat vol ijsschotsen ligt. Helaas was ook deze gletsjer bedolven onder de stenen, maar het was een mooie wandeling.
In de middag vertrokken we naar Christchurch, hier kwamen we de volgende dag aan. Die middag liepen we wat door deze stad die nog steeds bezig was over de aardbeving van februari 2011 heen te komen. Ik vond het net een bewoonde spookstad. In het centrum stond om bijna elk gebouw een hek. De meeste met platen voor de ramen en hier en daar een kapotte gevelplaat. Andere vol scheuren en gestut. Een aantal kerken half ingestort en de rest van de gebouwen in de stijgers en vol bedrijfzaamheid. We zagen een oude gevel die op een stapel containers hing terwijl er achter een nieuw gebouw uit de grond werd getrokken. Tussen de puinhopen werd een nieuwe stad uit de grond getrokken. Heel apart om hier als ramptoerist rond te lopen.
Later in de middag doken we nog een museum in waar we wat ronddwaalde tot ze sloten. Het was bijna etenstijd dus besloten we een mooi plekje te zoeken voor de nacht. Hier heb ik pannenkoeken gebakken (voor de 3e keer in New Zealand). Na het eten gingen we nog naar de bios, dit keer omdat er een goeie film draaide. Deze bioscoop was van hetzelfde slag als dat we ze in Nederland hebben. Maar dat makte het niet minder leuk.
De volgende morgen werden we weer door een wekker gewekt (en jullie maar denken dat we elke dag uitslapen!), nog even de laatste spullen in de tas proppen en op naar de verhuur om de camper weer in te leveren. We waren zo lekker zelfstandig met de camper, en het was heerlijk om je tas eens uitgepakt te laten, maar daar kwam nu helaas een einde aan. Vanaf de verhuur werden we naar het vliegveld gebracht. Hiervandaan vertrokken we naar Sidney waar we overstapten naar Bali Indonesie. Het 3e continent.
Sorry dat dit verslag een beetje afgezaagd was, ik kan zeggen dat ik weinig heb meegemaakt en dat ik daarom wat korter af ben. Maar dat is natuurlijk niet zo. Ik maak zat mee, misschien was het de sleur van New Zealand. Azië gaat weer anders worden dan Oceanië of Zuid-Amerika, maar wel weer een avontuur. Jullie lezen het de volgende keer.
De groeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
